پرسش و پاسخ‌های متداول

احساسات و روان کودکان

روند از پوشک گرفتن کودکان:

اهمیت این پروسه به حدی است که در آرامش و امنیت روانی افراد در بزرگسالی گاهی به این مرحله مهم باز میگردد.

مثل بعضی از انواع  رفتار های وسواسی در سنین بزرگسالی که ناشی از روند نادرست از پوشک گرفتن در کودکی است

اصولا به دقت دیدن کودک در هر مرحله رشدی و آگاهی والدین از تغییرات روانی ،خلقی و رفتاری آنان، بهترین زمان شروع آموزش و تغییرات را به درستی نشان میدهد .

آمادگی  کودک برای از پوشک گرفتن گاهی همراه علایم خواهد بود  و کار را برای والدین آسان تر  میکند

*اظهار ناراحتی کودک از پوشک شدن و مقاومت او برای ابن کار

*اظهار ناراحتی کودک بعد از مدفوع یا ادرار کردن در پوشک

*تمییز بودن ساعت طولانی پوشک در شبانه روز

نکته مهم :

استفاده از هر نوع سرویس های بهداشتی (ایرانی و فرنگی) باید برای کودک آموزش داده شود ( گاهی بچه ها مقاومت زیادی که ناشی از عدم آشنایی کودک با نوع نشستن و استفاده از سرویس های بهداشتی است ، از خودشان نشان می دهند)

بهترین سن :

معمولا 18 تا 24 ماهگی زمان تقریبا مناسبی است

(گرچه در پسران می توان تا پایان 2 سالگی صبوری کرد )

نکته مهم بعدی :

توجه به تفاوت فردی و میزان توانایی کودک –صبوری والدین-آرامش مراقبین و آگاهی بزرگسالان همراه کودک از عوامل بسیار مهم برای سهولت روند از پوشک گرفتن است

جسم و سلامت کودکان

رفتار کودکان

: یک کودک دو ساله دارم ، که مدام به من چسبیده!
بدون حضور من ، هیچ کاری انجام نمیده
نمی تونه به راحتی و بدون کمک من دوست پیدا کنه ، موقع بازی با بچه ها اگه کسی بهش زور بگه ، نمی تونه از خودش دفاع کنه !

اگر شما جای والدین این کودک بودید ، چه راهی را انتخاب می کردید؟

راه حل خانواده هایی که در " تربیت" کودک از هوش هیجانی شان استفاده نمی کنند
*بزرگ میشه، درست میشه
*همه جا همراهش هستم و مواظبیم آسیب نبینه!
*ما به جاش دوست پیدا میکنیم
*بهش یاد دادیم هر کی تو رو زد ، تو هم بزنش!
*میریم سراغ خانواده های بچه های دیگه که به بچه شون یاد بدن "زور " نگه.
*اصولا پارک یا جاهای عمومی نمیریم یا کمتر می ریم که مساله های اینچنینی برای بچمون پیش نیاد!
و...

راه حل خانواده هایی که برای "پرورش " کودک از هوش هیجانی شان استفاده می کنند
*مراحل رشد کودک دو تا سه ساله را به خوبی میدانند
*میزان صحیح نیاز به وابستگی و همراهی کودک و مادر را در گروه سنی کودک به خوبی میشناسند و هر وابستگی را نشانه "چسبندگی" (!!) نمی دانند.
*به کودک کمک میکنند تا مهارت های فردی شان را ارتقا دهند.
*کمک می کنند تا کودک احساس خود را در مواجه با موقعیت ها و یا دوستانش بشناسد.
*هر احساسی از کودک را می پذیرند اما هر رفتاری را نه!
*تلاش نمی کنند احساس جدیدی  غیر احساس واقعی کودک در او ایجاد کنند (مثل تنفر، ترس یا دوست داشتن اجباری)
*هر پدیده را تبدیل به راهی برای یادگیری "حل مساله" می کنند و از هر مساله ای که برای کودک پیش می آید به چشم فرصتی برای رشد کودک استفاده می کنند.
*"حل مساله" را به خوبی آموخته اند و از کودکی ، این مهارت مهم را در کودکشان پرورش میدهند.
*فضا های چالش بر انگیز (مثل پارک، محیط های اجتماعی و...)را حذف نمی کنند بلکه کودک را در معرض تجربه های گروهی سالم قرار میدهند.
*مهارت های گروهی کودک را با توجه به مرحله رشدی اش تقویت می کنند.
یک کودک دو ساله دارم ، که مدام به من چسبیده!
بدون حضور من ، هیچ کاری انجام نمیده
نمی تونه به راحتی و بدون کمک من دوست پیدا کنه ، موقع بازی با بچه ها اگه کسی بهش زور بگه ، نمی تونه از خودش دفاع کنه !

اگر شما جای والدین این کودک بودید ، چه راهی را انتخاب می کردید؟
راه حل خانواده هایی که برای "پرورش " کودک از هوش هیجانی شان استفاده می کنند
*مراحل رشد کودک دو تا سه ساله را به خوبی میدانند
*میزان صحیح نیاز به وابستگی و همراهی کودک و مادر را در گروه سنی کودک به خوبی میشناسند و هر وابستگی را نشانه "چسبندگی" (!!) نمی دانند.
*به کودک کمک میکنند تا مهارت های فردی شان را ارتقا دهند.
*کمک می کنند تا کودک احساس خود را در مواجه با موقعیت ها و یا دوستانش بشناسد.
*هر احساسی از کودک را می پذیرند اما هر رفتاری را نه!
*تلاش نمی کنند احساس جدیدی  غیر احساس واقعی کودک در او ایجاد کنند (مثل تنفر، ترس یا دوست داشتن اجباری)
*هر پدیده را تبدیل به راهی برای یادگیری "حل مساله" می کنند و از هر مساله ای که برای کودک پیش می آید به چشم فرصتی برای رشد کودک استفاده می کنند.
*"حل مساله" را به خوبی آموخته اند و از کودکی ، این مهارت مهم را در کودکشان پرورش میدهند.
*فضا های چالش بر انگیز (مثل پارک، محیط های اجتماعی و...)را حذف نمی کنند بلکه کودک را در معرض تجربه های گروهی سالم قرار میدهند.
*مهارت های گروهی کودک را با توجه به مرحله رشدی اش تقویت می کنند.
راه حل خانواده هایی که در " تربیت" کودک از هوش هیجانی شان استفاده نمی کنند
*بزرگ میشه، درست میشه
*همه جا همراهش هستم و مواظبیم آسیب نبینه!
*ما به جاش دوست پیدا میکنیم
*بهش یاد دادیم هر کی تو رو زد ، تو هم بزنش!
*میریم سراغ خانواده های بچه های دیگه که به بچه شون یاد بدن "زور " نگه.
*اصولا پارک یا جاهای عمومی نمیریم یا کمتر می ریم که مساله های اینچنینی برای بچمون پیش نیاد!
و...

کودک کمتر از ۱۲ ماه

کودکان ۱ تا ۳ سال

کودکان ۳ تا ۶ سال

رفتار پدر و مادر