"مهارت های حل مساله"
قسمت اول:
خوب است كه براى شروع هر گپ و گفتى ،از آموزش گرفته تا گفتگو هاى روزمره ،بررسى كنيم كه آيا بر سر معناى واژه واژه كلاممان با هم اتفاق نظر داريم يا خير؟
پس به احترام يك رسم قديمى ابتدا واژه حل مساله را معنا ميكنيم تا نگاهى مشترك به اين مقوله داشته باشيم.
حل =پاسخ ،جواب يابى ،تحليل
مساله= پرسش ،سوال ،نياز ، حاجت
حل مساله =پاسخى مطلوب به يك نياز
به عبارت ديگر حل مساله يعنى حركت از وضعيت كنونى و رسيدن به وضعيت مطلوب تر !
آيا تعبير يكسانى از "حل مساله" پيدا كرديم ؟
ادامه دارد
...
قسمت دوم:
صاحب مقاله کیست؟
گاهی به دنبال حل مساله ای هستیم که صاحبش شخص دیگری است که اتفاقا هیجح نیازی هم به حل مسایلش هم نمیبیمد!!!
البته از نظر خودمان تغییر دهیم!
حال آن که آن شخص در وضعبت فعلی خیلی هم راضی است!!
در نتیجه اولین گام تعیین "صاحب وقعی" مساله است!
بسیار مهم است که تعیین کنیم مسایلی که هر روز خودمان را با آنها درگیر می کنیم از آن ماست یا خیر!
گاهی همه مسایل را از آن خود میدانیم و خود را مسئول حل همه مسایل !
گاهی از مسئولیت حل مسایل خودمان به هر ترفندی شانه خالی می کنیم!
به راستی ما از کدام دسته ایم؟؟؟
"مهارت حل مساله"
چند نکته مهم درباره نگرش صحیح به مساله:
1-همیشه پاسخی وجود دارد.
اصولا" مساله از داده ای که موجود است بیرون می آید، پس اینکه پاسخ وجود دارد و تنها باید آن را پیدا کنیم ، احساس امنیت و انگیزه بسیار خوبی می دهد
2- مساله برای یک نفر خاص به وجود نمی آید
با کمی دقت و تبادل تجربه به راحتی متوجه می شویم که هر کس مساله ای برای حل کردن دارد !
دانستن اینکه در برابر یک مساله تنها نیستیم ، اولین و آخرین نفر نیستیم ،توان زیادی برای ادامه راه به ما میدهد
3-حتما" " تو " می توانی که مساله برای " تو " پیش آمده.
قطعا" هر کس به اندازه توانایی و داشته هایش درگیر مسایل می شود.
بارها و بارها ما خود می اندیشیم که اینبار ، این مساله از توان من خارج است، اما می بینیم از عهده آن بر آمدیم و با مساله دیگری درگیر شدیم.
این توانایی نامحدود آدمی است که باید به آن ایمان داشته باشیم.
4-اغلب بیش تر از یک راه حل موجود است.
معمولا" برای هر مساله بیش از یک راه حل وجود دارد و این امر، انگیزه دیگری است برای تلاش در جهت پیدا کردن راه حل های مختلف
5-تفکر اشتباه " انسانهای قوی دچار مساله نمی شوند " !
این تفکر آن چنان اشتباه و بازدارنده است که گاها" باعث ایجاد " عذاب وجدان "و " احساس مقصر بودن " می شود و عملا" جلوی هر راه حلی را سر می کند.
به واقع تمام انسانها دچار مساله می شوند؛ تنها عملکرد آنهاست که در برابر مسایل با هم تفاوت دارد.
بسیار مهم است که سطح توانمندی خود را در برابر مسایل پیدا کنیم.
ما جزء کدام سطح هستیم؟
سطح اول :
می توانم مسایل خودم را تشخیص بدهم!
شاید نتوانم آنها را حل کنم اما حداقل می دانم چه مسایلی دارم و می توانم از دوستان ، متخصصان و فامیل برای حل مسایلم کمک بگیرم.
سطح دوم :
می توانم مسایل خودم را تشخیص بدهم.
از قدرت ریشه یابی و تحلیل و انتخاب راه حل هم برخوردار هستم.
سطح سوم:
می توانم در تشخیص مسایل دیگران با یک نگاه بی تفاوت کمک کنم.
سطح چهارم :
می توانم به تقویت مهارت حل مساله دیگران هم کمک کنم.
تشخیص اینکه " من " در کدام سطح قرار دارم، یک گام مهم در پیدا کردن راه حل مسایل پیش آمده برای من خواهد بود.